ﾟ * ✿ گل نرجس ✿ * ﾟ

کسی آرام می آید...

نگاهش خیس عرفان است...

قدمهایش پر از معنا...

دلش از جنس باران است...

کسی فانوس بر دستش...

به سان نور می آید...

" اَللّهمــــ عَجِّلــــ الوَلیِّکَــــ الفَرَجــــ "

دلم کمی خدا میخواهد...

کمی سکوت...

کمی اخرت...

دلم دل بریدن میخواهد...

کمی اشک...

کمی بهت...

کمی آغوش آسمانی...

دلم یک کوچه میخواهد بی بن بست  یک خدا!!!

تا کمی با هم قدم بزنیم... فقط همین...

شخصی با ماشین شخصی به مسافرت رفته بود.

موقع اذان ظهر توی جاده روی تپه ای مشاهده کرد که چوپانی مشغول نماز خواندن است  گوسفندان هم کنارش مشغول چرا !!!

خودش را به چوپان رساند و از او پرسید:

" چه چیز موجب شده تا تو نمازت را به موقع بخوانی؟ "

چوپان جواب داد:

" وقتی من برای گوسفندان خود نی میزنم آنها گرد من جمع میشوند؛ حال وقتی خدا من را صدا میزند اگر به سمتش نروم از گوسفندان هم کمترم... "

« از پاهایی که نمیتوانند تو را به سمت نماز ببرند انتظار نداشته باش تو را به بهشت ببرند »

مجنون شدم که راهی صحرا کنی مرا

گاهی غبار جاده لیلا کنی مرا

کوچک همیشه دور ز لطف بزرگ نیست

قطره شدم که راهی دریا کنی مرا

پیش طبیب آمده ام درد میکشم

شاید قرار نیست مداوا کنی مرا

من آمده ام این گره ها وا شود همین

اصلا بنا نبود ز سر اکنی مرا

حالا که فکر آخرتم را نمیکنم

حق میدهم که بنده دنیا کنی مرا

من سالهاست میوه خوبی نداده ام

وقتش نیامده که شکوفا کنی مرا؟

آقا برای تو نه برای خودم بد است

هر هفته در گناه تماشا کنی مرا

من گم شدم، تو آیینه ای گم نمیشوی

وقتش شده بیائی و پیدا کنی مرا

این بار با نگاه کریمانه ات ببین

شاید غلام خانه ی زهراکنی مرا

السلام علیکـــــ یا ابا صالحـــــ المهـــ♥ـــدی